"Kinderen van 1 jaar en 6 maanden kunnen de gedachten van anderen lezen." Deze conclusie werd getrokken door onderzoekers van de Universiteit van Californië (Los Angeles). Eerder werd aangenomen dat kinderen in de leeftijdscategorie van 4 tot 7 jaar oud zich kunnen identificeren met een vreemdeling. Wetenschappers besloten deze verklaring te testen met een test van valse overtuigingen. Hier is de klassieke vorm van de test: een persoon komt de kamer binnen, plaatst een object, bijvoorbeeld een schaar, op een bepaalde plaats en vertrekt. Een tweede onderzoeker komt binnen en verbergt de schaar in zijn zak. De eerste persoon komt terug en de onderzoekers zijn geïnteresseerd in het kind: "Wat denk je, waar zal de eerste persoon naar een schaar zoeken?"
Onderzoekers moeten controleren of het kind de gedachten van een andere persoon kan begrijpen, iemand die zich afvraagt waar de schaar is. Tijdens deze test antwoorden kinderen in westerse landen meestal correct (een persoon gaat op een geheime plek zoeken naar een schaar) van vier tot zeven jaar oud, en kinderen uit andere landen - in een andere leeftijdscategorie.
Bij het nieuwe experiment waren 90 kinderen uit Ecuador, China en Fiji betrokken. De leeftijd van de geteste is van negentien maanden tot 5 jaar. Het experiment verschilde slechts op één manier van de klassieke versie - de persoon die de kamer binnenkwam om de schaar te verbergen, stopte plotseling en zei de volgende zin: "Ik vraag me af waar hij precies naar een schaar zal zoeken?".
Alle reacties van de proefpersonen werden vastgelegd op video, waarbij de wetenschappers letten op de ogen van de kinderen. Het bleek dat ze op zoek waren naar een verborgen plek, daarom suggereren dat de eerste persoon naar een schaar gaat zoeken, schaar daar.
Wetenschappers concludeerden dat het vermogen om 'gedachten te lezen' zich bij kinderen veel eerder ontwikkelt dan eerder werd gedacht. Bovendien gebeurt dit gelijktijdig in alle culturen. Eerdere studies hebben mogelijk onjuiste resultaten opgeleverd vanwege culturele verschillen. Volgens Clark Barrett (de auteur van de studie) leidde de vraag "Waar gaat de eerste persoon naar een schaar zoeken, wat denk je?" De kinderen tot verbijstering en daarom gaven ze de verkeerde antwoorden.
