In de afgelopen jaren zijn de vooruitzichten voor mensen met chronisch hepatitis C-virus (HCV) drastisch in positieve zin veranderd. Nieuwe antivirale medicijnen hebben HCV voor veel mensen genezen gemaakt. Deze medicijnen kunnen alleen of in combinatie met andere medicijnen worden gebruikt.
Waarom is hepatitis C een big deal?
HCV veroorzaakt een infectie die de lever aanvalt. Als de ziekte chronisch wordt, kan dit leiden tot leverziekte. Dit kan cirrose van de lever, leverkanker en zelfs leverfalen omvatten.
HCV wordt overgedragen via bloed en andere lichaamsvloeistoffen. Eens werd de ziekte vaak verspreid door bloedtransfusies. Tegenwoordig lopen huidige of voormalige intraveneuze drugsgebruikers en mensen die vóór 1992 bloedtransfusies hebben gehad het grootste risico. Mensen ervaren vaak geen symptomen totdat de ziekte voortschrijdt. Het virus verdwijnt zonder behandeling bij ongeveer 15 tot 20 procent van de mensen die geïnfecteerd zijn.
Hepatitis C en de behandeling ervan: een tijdlijn
400 B.C.
Campagne Geelzucht
Hippocrates beschreef een aandoening die hij 'epidemische geelzucht' noemde. In de achtste eeuw na Christus pelde paus Zacharias mannen en paarden met geelzucht in quarantaine. Dit was bedoeld om de verspreiding van de ziekte te beheersen.
Geelzucht is door de eeuwen heen gemeld. Meer dan 40.000 gevallen werden geregistreerd in het leger van de Unie tijdens de burgeroorlog. Het was zo wijdverspreid onder legers dat de aandoening soms wordt aangeduid als "campagne geelzucht." Wetenschappers geloven tegenwoordig dat veel van deze gevallen van geelzucht vormen van hepatitis waren.
1942-1945
Hepatitis en de Tweede Wereldoorlog
Ongeveer 182.383 leden van de dienst werden gehospitaliseerd voor HCV tijdens de Tweede Wereldoorlog. De ziekte was op twee verschillende manieren gecontracteerd. De twee verschillende typen die worden herkend, zijn serum en acuut.
Een epidemie van hepatitis brak uit onder veel dienstleden die tegen gele koorts waren ingeënt. De bron van de infectie werd herleid tot het serum, of heldere vloeistof in het bloed, die werd gebruikt in het vaccin. Deze vorm van de ziekte werd bekend als serumhepatitis.
Een andere vorm van hepatitis, acute hepatitis, werd gevonden bij soldaten die bloedtransfusies hadden gekregen.
1960
Hepatitis B wordt per ongeluk ontdekt
Baruch Blumberg deed onderzoek naar genetische verbanden met ziektegevoeligheid. Gedurende deze tijd ontdekte hij per ongeluk het hepatitis B (HBV) -virus in het bloedmonster van een Australische Aborigine. Deze ontdekking leidde tot de ontwikkeling van een test om mensen te screenen op HBV. Dit leidde ook tot een effectief vaccin voor de ziekte. In 1976 ontving Blumberg de Nobelprijs voor zijn werk.
1973
Hepatitis A is ontdekt
Onder leiding van Steven Feinstone hebben wetenschappers van de National Institutes of Health het virus geïdentificeerd dat verantwoordelijk is voor hepatitis A (HAV). Het virus werd ontdekt in fecale monsters van gevangenenvrijwilligers. Gemelde microbioloog Maurice Hilleman ontwikkelde het eerste effectieve vaccin voor HAV in 1981.
1975
Een eerder niet-herkende hepatitis is gevonden
Amerikaanse en Britse onderzoekers identificeerden een type hepatitis dat niet positief testte op de eiwitten gevonden met HAV of HBV. Beide teams concluderen dat een eerder niet herkend humaan hepatitis-virus de waarschijnlijke oorzaak is.
1989
Hepatitis C-virus is geïdentificeerd
De Centers for Disease Control and Prevention en Cheiron kwamen samen om het hepatitis C (HCV) -virus te identificeren. Er is op dit moment geen vaccin voor HCV.
1991
Een nieuw geneesmiddel om HCV te behandelen is goedgekeurd
De Food and Drug Administration (FDA) keurde interferon-alfa-2B (Intron A) goed, de eerste van de interferon-geneesmiddelen voor de behandeling van HCV in 1991. Interferonen zijn eiwitten die in het menselijk lichaam worden aangetroffen. Ze kregen hun naam omdat ze interfereren met het vermogen van virussen om te repliceren.
1992
Het testen van de bloedtoevoer begint
Het screenen van de bloedvoorraad van de Verenigde Staten op HCV begon in 1990. Maar in 1992 kwam er een meer gevoelige test beschikbaar. Tegenwoordig bestaat het risico van bekende genotypes van HCV vrijwel niet.
1998
FDA keurt de combinatie van interferon en ribavirine goed
Het antivirale medicijn ribavirine wordt gebruikt om sommige virale infecties te behandelen. Indien alleen gebruikt, bleek dit medicijn niet effectief te zijn bij het behandelen van HCV. Bij gebruik in combinatie met interferon en andere geneesmiddelen, werd het een belangrijk element van HCV-therapie. Dit medicijn is het meest effectief bij het voorkomen van HCV-terugval in plaats van als een antiviraal middel.
2001
Gepegyleerd interferon verhoogt de effectiviteit van interferon
Peginterferon-alfa-2b (PegIntron) is een mengsel van interferon en polyethyleenglycol. Deze combinatie helpt het medicijn langer in je bloedbaan te blijven. De FDA keurde zowel gepegyleerd interferon als de combinatie van gepegyleerd interferon en ribavirine goed.
2010
Rapid Antibody Test verbetert HCV-detectie
De detectie van HCV werd getransformeerd toen de FDA een snelle antilichaamtest met de naam OraQuick goedkeurde. Deze test levert u resultaten op in slechts 20 minuten.
2013
Nieuwe direct werkende anti-virals zijn goedgekeurd
De FDA heeft deze nieuwe medicijnen in 2013 goedgekeurd voor HCV:
- Sofosbuvir (Sovaldi) is een nieuw medicijn dat kan worden gebruikt in therapieën zonder de toevoeging van gepegyleerd interferon. De kosten van dit doorbraakmedicijn zijn extreem hoog. Dit plaatst het buiten bereik voor veel mensen over de hele wereld. Er is een compassion-programma genaamd SupportPath, dat het medicijn voor gekwalificeerde personen gedeeltelijk of volledig kan subsidiëren.
- Sofosbuvir (Sovaldi) in combinatie met ribavirine biedt een even effectieve behandeling zonder gepegyleerd interferon.
- Simeprevir (Olysio) is een effectief nieuw medicijn dat ook zonder gepegyleerd interferon wordt gebruikt. Het biedt veel van dezelfde voordelen als sofosbuvir.
Deze geneesmiddelen variëren in effectiviteit, afhankelijk van de gebruikte geneesmiddelen en het genotype van de HCV. Een studie toonde bijvoorbeeld aan dat sofosbuvir (Sovaldi) in combinatie met ribavirine 95% van de mensen met genotype 2 genas.
Naast de hogere genezingspercentages bieden alle drie de geneesmiddelen een veel kortere behandelingsduur en minder bijwerkingen. Ze zijn verkrijgbaar in pilvorm.
De toekomst van HCV-behandeling
Ongeveer 2,7 miljoen Amerikanen hebben chronische HCV-infectie. De toekomst is echter nooit rooskleuriger geweest voor mensen met het virus. De nieuwe geneesmiddelen die worden ontwikkeld en getest, brengen de belofte van genezing binnen bereik voor veel mensen die zijn getroffen door HCV.
