Alles over autonome dysreflexie (autonome hyperreflexie)

Pin
Send
Share
Send

Wat is autonome dysreflexie (AD)?

Autonome dysreflexie (AD) is een aandoening waarbij uw onvrijwillige zenuwstelsel overreageert op externe of lichamelijke stimuli. Het is ook bekend als autonome hyperreflexie. Deze reactie veroorzaakt:

  • een gevaarlijke piek in de bloeddruk
  • hoge hartslag
  • vernauwing van uw perifere bloedvaten
  • andere veranderingen in de autonome functies van uw lichaam

De aandoening wordt meestal gezien bij mensen met ruggenmergletsels boven de zesde borstwervel, oftewel T6. Het kan ook van invloed zijn op mensen met multiple sclerose, het syndroom van Guillain-Barre en sommige hoofd- of hersenletsel. AD kan ook een bijwerking van medicatie of drugsgebruik zijn.

AD is een ernstige aandoening die als een medisch noodgeval wordt beschouwd. Het kan levensbedreigend zijn en resulteren in:

  • beroerte
  • retinale bloeding
  • hartstilstand
  • longoedeem

Hoe autonome dysreflexie in het lichaam plaatsvindt

Om AD te begrijpen, is het nuttig om het autonome zenuwstelsel (ANS) te begrijpen. De ANS is het deel van het zenuwstelsel dat verantwoordelijk is voor het handhaven van onwillekeurige lichaamsfuncties, zoals:

  • bloeddruk
  • hartslag en ademhalingsritme
  • lichaamstemperatuur
  • spijsvertering
  • metabolisme
  • balans van water en elektrolyten
  • productie van lichaamsvloeistoffen
  • urineren
  • ontlasting
  • seksuele reactie

Er zijn twee takken van ANS:

  • sympathisch autonoom zenuwstelsel (SANS)
  • parasympathisch autonoom zenuwstelsel (PANS)

Hoe ze meestal werken

De SANS en PANS werken op tegenovergestelde manieren. Dit handhaaft het evenwicht tussen de onvrijwillige functies in uw lichaam. Met andere woorden, als de SANS overdreven reageert, kunnen de PANS dit compenseren.

Hier is een voorbeeld. Als je een beer ziet, kan je sympathische zenuwstelsel een vecht-of-vluchtreactie initiëren. Dit zou ervoor zorgen dat je hart sneller klopt, dat je bloeddruk stijgt en dat je bloedvaten klaar zijn om meer bloed te pompen. Maar wat als u zich realiseert dat u zich vergiste en dat het geen beer was? Je zou de stimulatie van je ZONEN niet nodig hebben, dus je parasympathische zenuwstelsel zou in actie komen. Uw pannen zouden uw hartslag en bloeddruk weer normaal maken.

Wat gebeurt er met AD

AD onderbreekt zowel het sympathische als het parasympathische zenuwstelsel. Dit betekent dat de SANS van het lichaam overdreven reageert op stimuli, zoals een volle blaas. Wat meer is, de PANS kan die reactie niet effectief stoppen. Het kan het zelfs erger maken.

Je onderlichaam genereert nog steeds veel zenuwsignalen na een dwarslaesie. Deze signalen communiceren uw lichamelijke functies, zoals de status van uw blaas, darmen en spijsvertering. De signalen kunnen niet voorbij het ruggenmergletsel van je hersenen komen.

De berichten gaan echter nog steeds naar de delen van het sympathische en parasympathische autonome zenuwstelsel die werken onder het ruggenmergletsel. Signalen kunnen de SANS en PANS activeren, maar de hersenen kunnen niet op gepaste wijze op hen reageren, zodat ze niet langer effectief als een team werken. Het resultaat is dat de SANS en PANS uit de hand kunnen lopen.

symptomen

De symptomen van AD kunnen zijn:

  • angst en vrees
  • onregelmatige of racehartslag
  • verstopte neus
  • hoge bloeddruk met systolische uitlezingen vaak meer dan 200 mm Hg
  • een bonzende hoofdpijn
  • blozen van de huid
  • overvloedig zweten, met name op het voorhoofd
  • duizeligheid
  • duizeligheid
  • verwarring
  • verwijde pupillen

triggers

Triggers van AD bij mensen met ruggenmergletsel kunnen alles zijn dat zenuwsignalen genereert voor de ZELFSTANDIGHEDEN en de PANNEN, waaronder:

  • een opgezwollen blaas
  • een geblokkeerde katheter
  • urineretentie
  • een urineweginfectie
  • blaasstenen
  • constipatie
  • een darmimpactie
  • aambeien
  • huidirritaties
  • druk zweren
  • strakke kleding

Hoe het is gediagnosticeerd

AD vereist een onmiddellijke medische respons, dus uw arts zal de aandoening meestal ter plaatse behandelen. De behandeling is gebaseerd op de schijnbare symptomen, evenals de pols en bloeddrukmetingen.

Zodra de onmiddellijke noodsituatie voorbij is, zal uw arts waarschijnlijk een grondig onderzoek willen doen en diagnostische tests uitvoeren. Deze tests kunnen uw arts helpen de exacte oorzaak vast te stellen en andere mogelijke oorzaken uit te sluiten.

Behandeling

Het doel van een spoedbehandeling is om uw bloeddruk te verlagen en de prikkels die de reactie veroorzaken te elimineren. Noodmaatregelen kunnen omvatten:

  • je in een zittende positie brengen om het bloed naar je voeten te laten stromen
  • strakke kleding en sokken verwijderen
  • controleren op een geblokkeerde katheter
  • een opgezwollen blaas ledigen met een katheter
  • alle andere mogelijke triggers verwijderen, zoals luchtstromen die op je blazen of objecten die je huid raken
  • je behandelen voor fecale impactie
  • het toedienen van vasodilatoren of andere medicijnen om uw bloeddruk onder controle te krijgen

het voorkomen

Langdurige behandeling en preventie moeten de onderliggende problemen die AD veroorzaken, identificeren en aanpakken. Een behandelplan voor de lange termijn kan zijn:

  • veranderingen in medicatie of dieet om de eliminatie te verbeteren
  • verbeterd beheer van urinekatheters
  • medicijnen voor hoge bloeddruk
  • medicijnen of een pacemaker om uw hartslag te stabiliseren
  • zelfmanagement om triggers te vermijden

Wat zijn de langetermijnvooruitzichten?

De vooruitzichten zijn onzekerder als uw toestand te wijten omstandigheden zijn die moeilijk te controleren zijn of onbekende oorzaken. Herhaalde episodes van ongecontroleerde pieken of bloeddrukverlagingen kunnen beroertes of hartstilstand tot gevolg hebben. Werk samen met uw arts om uw triggers te identificeren en voorzorgsmaatregelen te nemen.

Als u de triggers voor AD kunt beheren, zijn de vooruitzichten goed.

Pin
Send
Share
Send